به نقل از «جماران»

دوگانه تفریح و تخریب در جنگل ابر شاهرود

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۸۷۵۴۴

منطقه نمونه گردشگری جنگل ابر در ۴۰ کیلومتری شمال شرق شهرستان شاهرود و در دامنه‌های رشته کوه البرز در مرز استان‌های سمنان و گلستان قرار گرفته است. این منطقه که از گذشته با نام جنگل ابر شناخته می شود، به دلیل دارا بودن چشم اندازهای طبیعی و منحصر به فرد ، هر ساله پذیرای هزاران گردشگر از سراسر کشور است.

به گزارش جماران، ایرنا نوشت: جنگل‌هایی با گونه های متنوع درپایین دست و مراتع و چمنزارهای سرسبز در ارتفاعات به همراه منظره زیبای ابرهایی که زیر پای گردشگران دامن می‌گستراند سبب تمایز این منطقه با بسیاری دیگر از نقاط جنگلی ایران شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جنگل ابر که ۳۵ هزار هکتار وسعت دارد، بخشی از جنگل های باستانی هیرکانی است که در چهل و سومین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در باکو در ۱۴ تیر۹۸ در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.این جنگل همچنین در سال ۸۹ در فهرست میراث طبیعی کشور به ثبت رسید و در سال ۹۴ با تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست، منطقه حفاظت شده اعلام شد.

در یک دهه گذشته به دلیل تلاش های بسیار مردم و مسوولان محلی برای معرفی جنگل ابر به دیگر هموطنان ، به تدریج بر تعداد بازدیدکنندگان این منطقه افزوده شد. اما در کنار رونق گردشگری ، حضور و ورود بی رویه خودروهای شخصی به داخل جنگل به همراه آثار تخریب درختان و مراتع و به جای گذاشتن زباله به زنگ خطری برای حیات این جنگل باستانی تبدیل شد.

مردم و مسوولان شهرستان شاهرود همگی بر این باورند که باید برای ساماندهی گردشگری در جنگل ابر تدبیری اندیشید. موضوعی که در ابتدا به تغییر نگاه در شیوه بازدید از این اثر جهانی نیاز دارد.

جنگل ابر را به چشم یک موزه ببینیم

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان شاهرود در گفت و گو با ایرنا، بر ضرورت این تغییر نگاه تأکید و ابراز کرد: باید نگاه گردشگران به جنگل ابر، از محلی برای کباب‌خوری، به تماشای یک موزه و مکان طبیعی تغییر کند.

حمیدرضا حسنی با بیان اینکه سالانه حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تن از جنگل ابر دیدن می کنند، افزود: حضور این تعداد گردشگر خسارت های بسیاری به همراه دارد، در حالی که جنگل ابر که یکی از بازماندگان عصر یخبندان است، نباید مکانی برای آتش روشن کردن ، قطع درختان و کندن بوته ها ، آویزان کردن تاب از شاخه ها و ریختن زباله باشد بلکه باید به محلی برای پیاده‌روی و تماشای منظره‌های زیبای خدادادی تبدیل شود.

وی به آسیب خودروهای ورودی به جنگل نیز اشاره کرد و گفت: عده ای بر این باورند که تنها حضور خودروهای آفرود تخریب بسیاری برای جنگل به دنبال دارد درحالی که علاوه بر آن‌ها ، برخی می خواهند با پراید هم تا نوک قله کوه بروند و بنابراین عبور هرگونه خودروی شخصی حیات جنگل را در معرض تهدید قرار می‌دهد.

 جنگل ابر مستعد سرمایه گذاری است

رییس اداره میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی شهرستان شاهرود جذب سرمایه‌گذار را یکی از راهکارهای ایجاد تغییر در شیوه گردشگری جنگل ابر دانست و گفت : یکی از پیشنهادهای مطرح شده ساخت و نصب تله‌کابین در منطقه ای خارج از عرصه و حریم جنگل های هیرکانی برای جلوگیری از ورود خودروها به داخل جنگل است.

حسنی ادامه داد : نصب تله کابین در نقاط خارج از محدوده ثبت جهانی ، نه تنها برای این منطقه آسیبی ندارد بلکه باعث می‌شود گردشگران بدون خودرو و با کمترین وسیله همراه به جنگل وارد شوند و از خدمات ارایه شده در همان محل بهره ببرند. بنابراین ، نه تبری وارد و نه شاخه ای قطع می‌شود.

وی با بیان اینکه به باور عموم مردم همه جنگل ابر در زمره جنگل های هیرکانی است ، اظهار داشت : بخش‌هایی از این منطقه که مختصات آن به طور دقیق مشخص شده ، به عنوان جنگل‌های هیرکانی لکه‌گذاری شده و باقی آن خارج از محدوده ثبت جهانی است.

حسنی همچنین با اشاره به تلاش فرماندار و نماینده مردم شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی برای جذب سرمایه‌گذار، یادآور شد: منطقه نمونه گردشگری جنگل ابر و همچنین قطری از گذشته دارای تأسیسات گردشگری مردمی شامل اقامتگاه‌های بوم گردی و خانه‌های مسافر است.

وی با تأکید بر اینکه باید خدمات اقامتی و رفاهی پیش از ورود به جنگل به گردشگران ارایه شود ، اضافه کرد : برای ساخت یک مجتمع رفاهی سرمایه‌گذاری بزرگی در منطقه انجام می‌شود که تاکنون زمین مناسب به سرمایه گذار تحویل شد و قرار است طرح آن به زودی اجرا شود.

 تأسیسات گردشگری وارد جنگل های هیرکانی نمی شود

فرماندار شاهرود نیز در گفت و گو با ایرنا ، ضمن تأکید بر ضرورت حفظ جنگل ابر از آسیب ، اظهار داشت : ساخت تأسیسات گردشگری مانند تله کابین و یا مجموعه های رفاهی و خدماتی بر اساس قانون و ضوابط انجام می‌شود.

نادر فخری با بیان اینکه پیشنهاد نصب تله کابین از سوی وزیر میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی در بازدید از جنگل ابر و در حضور نماینده مردم شاهرود و میامی و مدیرکل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان مطرح شد ، افزود : از آنجایی که در بخشی از جنگل در حوزه شهرستان علی آباد کتول استان گلستان یک سرمایه گذار در حال ساخت تله کابین است، به ما هم پیشنهاد شد که با حمایت و تامین سرمایه گذار، این ۲ منطقه را با تله کابین به هم وصل کنیم.

وی تأکید کرد: با وجود این ، ایجاد تأسیسات گردشگری در لکه های جنگل‌های هیرکانی ممنوع است و این کار در بخش های دیگر بررسی می‌شود.

معاون استاندار سمنان ادامه داد : از سوی دیگر برای جلوگیری از تخریب جنگل در همان بخش های خارج از عرصه و حریم جنگل‌های ثبت جهانی پیشنهاد دادم از حاشیه مسیرهایی که برای عبور لوله های نفت و گاز و یا نصب تیرهای برق فشار قوی ایجاد شده ، بهره برد.

فخری در ادامه ابراز کرد: در این راستا از دستگاه های متولی برای مشخص شدن حریم لوله‌ها و محدوده جنگل‌های هیرکانی استعلام درخواست شد تا برای امکان سنجی ساخت تله کابین و مجتمع های رفاهی به دفتر وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فرستاده شود.

وی همچنین به تلاش برای حل مشکل آنتن دهی تلفن همراه در جنگل ابر اشاره کرد و یادآور شد : علاوه بر این ، تاکنون ۱۰ میلیارد ریال از اعتبارات استانی برای آسفالت جاده دسترسی به جنگل ابر در خارج از محدوده حفاظت شده هزینه شده است.

حال باید منتظر بود و دید پیشنهادهای مطرح شده برای ایجاد تغییرات بنیادین در شیوه گردشگری در جنگل ابر تا چه حد و در چه بازه زمانی جامه عمل می پوشد. این دگرگونی اگر به درستی انجام شود، ضمن مصون نگه داشتن این میراث طبیعی از آسیب، می تواند پای گردشگران خارجی را نیز به این منطقه باز کند.

در عین حال با توجه به شرایط کنونی جنگل و میزان استقبال هموطنان ، دور از انتظار نیست که اجرایی کردن این تصمیمات که سبب افزایش هزینه گردشگری در این جنگل می شود، با مقاومت هایی نیز همراه شود.

جنگل‌های هیرکانی بازمانده دوران سوم زمین‌شناسی و عصر یخبندان و غنی از نظر گونه‌های بومی و باستانی، پوشش گیاهی و تنوع زیستی با نادرترین گونه‌های جنگلی است.

این جنگل‌ها با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت، از آستارا در شمال استان گیلان تا گُلی‌داغ در شرق استان گلستان، در گستره‌ای به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر پراکنش دارد.

در زمان حاضر جنگل‌های هیرکانی، زیست بوم ۲۹۶ گونه پرنده و ۹۸ گونه پستاندار است. همچنین ۱۵۰ گیاه بومی درختی و بوته‌ای مانند شمشاد و انجیلی نیز در آن یافت می‌شود.

ایران پیش از این ۲۳ اثر تاریخی و طبیعی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو دارد که شامل ۲۲ اثر تاریخی و ۲ اثر طبیعی شامل بیابان لوت و جنگل‌های هیرکانی است.

منبع: جماران

کلیدواژه: سهام عدالت نقل و انتقالات لیگ برتر ویروس کرونا جنگل ابر شاهرود سهام عدالت نقل و انتقالات لیگ برتر ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی گردشگری و صنایع دستی جنگل های هیرکانی تأسیسات گردشگری شهرستان شاهرود میراث فرهنگی سرمایه گذار جنگل ابر تله کابین جنگل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۸۷۵۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واشنگتن پست: اسرائیل کشاورزی در غزه را نابود کرده است/ سطح ناامنی غذایی در غزه در مرحله بحرانی قرار دارد

به گزارش جماران، واشنگتن پست در گزارشی به بررسی تاثیر جنگ غزه بر وضعیت کشاورزی در این باریکه محصور و ویران شده از بیش از 200 روز جنگ پرداخته و می نویسد:  با گذشت بیش از شش ماه از حمله اسرائیل به غزه، توانایی این باریکه برای تولید غذا و آب تمیز به شدت مختل شده است. حملات هوایی و بولدوزرهای اسرائیل مزارع و باغات را با خاک یکسان کرده است. محصولات رها شده توسط کشاورزانی که به دنبال امنیت در جنوب غزه هستند، پژمرده شده اند و گاوها به حال خود رها شده اند.

اشرف عمر الخراس یک مزرعه خانوادگی در بیت لاهیا، در شمال غزه در نزدیکی مرز با سرزمین های اشغالی داشت. او گفت که در اواخر ژانویه، بولدوزرهای اسرائیلی آن را به همراه پروژه های گلخانه ای و انرژی خورشیدی او،  شخم زدند تا فضا را برای یک منطقه حائل نظامی آماده کرده باشند. او به واشنگتن پست گفت: ما در مزرعه بزرگ خود کار می کردیم که از اجدادمان به ارث رسیده بودیم. ما پرتقال، لیمو، سیب زمینی، بادمجان، گوجه فرنگی و خیار کشت کردیم.

سرنوشت این مزرعه قابل تعمیم به داستان کشاورزی در غزه است.  تجزیه و تحلیل بسیاری از داده های کشاورزی، تصاویر ماهواره ای و مصاحبه با کارشناسان و فلسطینیان در نوار غزه  نشان می دهد که چگونه یک سیستم کشاورزی در حال حاضر آسیب پذیر در آستانه فروپاشی است.

نیروهای نظامی اسرائیل در پاسخ به سوالی درباره میزان تخریب در بخش کشاورزی غزه مدعی شدند: «حماس و دیگر گروه ها» به طور غیرقانونی دارایی‌های نظامی خود را در مناطق پرجمعیت غیرنظامی جاسازی می‌کنند». ارتش اسرائیل ادعا می کند  که اقداماتش «بر اساس ضرورت نظامی و مطابق با قوانین بین‌المللی است».

حتی قبل از جنگ، بیشتر میوه‌ها و سبزیجات غزه به این منطقه وارد می‌شد. توانایی غزه برای تامین غذای مردم به دلیل محاصره اسرائیل و مصر، که پس از به دست گرفتن قدرت توسط حماس در سال 2007 اعمال شد، برای نزدیک به دو دهه محدود شده است. محدودیت منابع برق و آب؛ ممنوعیت دسترسی به آبهای ماهیگیری عمیق تر در سواحل ،  واردات و صادرات کالا را محدود کرده است. در چنین شرایطی کشاورزی و ماهیگیری اغلب  در مقیاس کوچک  ضروری بودند. مردم غزه در جایی که می توانستند کشاورزی و ماهیگیری می کردند، گلخانه هایی را روی پشت بام ها می ساختند، آب باران را برای آبیاری جمع آوری می کردند . در غزه پیش از جنگ  باغ های کوچک زیتون و درختان میوه چشم انداز زیبایی ساخته بود.  محصولات محلی نظیر گوجه فرنگی، خیار، بادمجان، سبزی و فلفل قرمز و سبز و چیلی به بازارها یا مستقیماً به میزهای آشپزخانه می رفتند. طبق گزارش اداره مرکزی آمار فلسطین، خانوارها تا سال 2022 بیش از 40 درصد از میوه ها و سبزیجات خود را به تولید محلی متکی بودند.

طبق گزارش UNOSAT، مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل، قبل از جنگ، کشاورزی تقریباً نیمی از کل زمین غزه را تشکیل می‌داد. اکنون 45 درصد از آن زمین های کشاورزی آسیب دیده است. کارشناسان حقوقی می گویند که بر اساس قوانین بین المللی بشردوستانه، غیر نظامیانی که در درگیری گرفتار شده اند نمی توانند از دسترسی به غذا یا آب محروم شوند. این قاعده به هدف قرار دادن زیرساخت های غذایی نیز قابل تعمیم است و آن را عملا ممنوع می کند.

واشنگتن پست به نقل از یک دانشیار حقوق بین الملل می نویسد: «به استثنای بسیار محدود، حمله، تخریب، حذف یا بلااستفاده کردن این زمین ها ممنوع است.  وقتی غیرنظامیان با گرسنگی، تخریب زیرساخت های آب و غذا مانند مزارع کشاورزی  مواجه می شوند، عملا از حالت حفاظت شده خارج می شوند. این بدان معنا است که طرف مقابل قاعده حفاظت از غیرنظامیان را اجرا نکرده است.

براساس تصاویر ماهواره ای پیش و پس از جنگ غزه می توان گفت که نزدیک به نیمی از درختان زیتون و میوه این باریکه تا 3 آوریل آسیب دیده یا از بین رفته است.  نزدیک به یک چهارم از 7000 گلخانه این منطقه تخریب شده به گونه ای که  42 درصد آسیب دیده و احتمالاً غیرقابل استفاده هستند.

ساکنان غزه - که از لحاظ تاریخی به کمک آنروا، آژانس سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی وابسته هستند - اکنون حتی بیشتر به کمک های محدودی که مجاز به ورود به این منطقه هستند تکیه می کنند. براساس گزارش ها برخی از مردم برای زنده ماندن به خوردن علف و خوراک حیوانات روی آورده اند. 

ماکسیمو تورو، اقتصاددان ارشد در سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، می گوید که سطح ناامنی غذایی در غزه در مرحله بحرانی قرار دارد. او گفت: «این کاملاً ساخته دست بشر است.  هزاران جان و به طور بالقوه صدها هزار جان اکنون در معرض خطر هستند.»

با افزایش تأثیر جنگ، بخش‌هایی از غزه بسیاری از زیرساخت‌های تامین آب خود را از دست داده‌اند؛   50 درصد در شمال غزه، 54 درصد در غزه مرکزی، 50 درصد در خان یونس و 33 درصد در رفح غیرقابل استفاده است.

علاوه بر این، به گفته دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل، تنها دو کارخانه از سه کارخانه آب شیرین کن تا حدی کار می کنند و بسیاری از مردم غزه با آب شور زنده می مانند.

ترمیم این همه آسیب ممکن است چندین دهه طول بکشد. جورجینا مک آلیستر، استادیار دانشگاه کاونتری در انگلستان با اشاره به کار سخت بازسازی غزه می گوید: در 30 سال کار به عنوان یک متخصص در سیستم های غذایی و کشاورزی در سایه جنگ ، هرگز با این سطح از ویرانی و ناامنی برخورد نکرده بودم.